Een week Bosnië DEEL II

Sarajevo
Voor woensdag stond Sarajevo alsook Travnik & Plave Voda op ons programma. Met mijn nieuwe telefoontje (dat ik dinsdagavond aanschafte in Pravic want ik voelde mij toch redelijk naakt en onprettig zonder zo'n ding) gingen we op tijd op pad vol verwachting wat we allemaal zouden zien. De flats en gebouwen die langs de vierbaansweg stonden welke ons de stad inleidde vertoonden sporen van mortierinslagen en kogelgaten.
Het was maar goed dat ik weer een telefoon met Internetverbinding had zodat ik de app tripadvisor kon gebruiken anders hadden we de Tunnel of Life niet gevonden. 
De tunnel werd gebouwd in juni 1993 tijdens de belegering van Sarajevo tijdens de Bosnische oorlog. Gebouwd door het Bosnische leger om de stad Sarajevo, die geheel in handen was van de Serviërs, te verbinden met Bosnisch gebied aan de andere kant van het vliegveld. De tunnel diende onder andere om voedsel, voorraad en humanitaire hulp de stad in te krijgen. Ook werd zo het Internationale wapenembargo ontweken en konden de soldaten, die de stad verdedigden, van wapens worden voorzien.
ERG indrukwekkend vond ik het, het bracht die oorlog van toen weer helemaal terug in mijn herinnering en ik vroeg mij (nog steeds) vele dingen af.

Nadat we ook in de videokamers, waar de tranen mij in de ogen schoten, uitgebreid alles bekeken hadden vertrokken we richting oude stad. Een parkeerplek was zo gevonden en de wachter wilde dat Anton zijn witte juweeltje ergens tussen 'prakte' maar daar werd door Toon geen genoegen mee genomen. Er staat toch een bordje parkeergarage vroeg Anton de man en ja hoor.... in zijn achteruit en naar beneden. Oud en krap maar koel en redelijk veilig.

Met de tripadvisor app (daar issie weer)  liepen we naar de moskee welke we binnen no time hadden gevonden. Door de deur de binnenplaats op en wat ik zag was prachtig mooi. Ik deed mijn schoenen uit en liep naar de ingang van de gebedsruimte waar een dienst bezig was. Een man achter een geluidsinstallatie gebaarde mij mijn hoofd te bedekken en ik was blij dat ik het petje, dat ik zondag aan het strand had kocht bij me had. Toen de dienst was afgelopen en alle mannen, vrouwen en kinderen naar buiten waren dacht ik wel naar binnen te kunnen zonder schoenen en met hoed maar.. helaas!
Een ontzettende aardige man vertelde mij dat met blote armen en benen het echt not done is een moskee te betreden. Ik heb waarschijnlijk ietwat teleurgesteld gekeken want de man zei: wacht hier maar even en verdween in een gebouwtje om er even later weer uit te komen met een soort van pij.

                             
Ik bedankte de man hartelijk dat hij mij hierdoor de mogelijkheid bood om toch de gebedsruimte binnen te gaan.  Anton had het makkelijk, zijn broekspijpen waren te kort maar aangezien hij een lang shirt droeg kon hij de broek wat laten zakken tot de pijpen net! onder de knie kwamen. De moskee was groot en mooi en ik heb er op mijn gemak rond gekeken en mocht foto's maken. 

Na ons bezoek zijn we de brede straat overgestoken en bijna meteen stonden we midden in de oude stad. Heerlijk genoten van een kopje koffie genoten, van het uitzicht, de wandeling en het mensen kijken. Toen we uit Sarajevo wegreden kwamen we langs het monument van de Olympische Spelen welke daar werden gehouden in 1984.

Travnik & Plave Voda
Plave Voda betekent blauw water en daar aangekomen leek het inderdaad of het water over een lichte blauwe gloed beschikte. Helder was het in ieder geval en schoon genoeg om te drinken, ik zag het vele mensen doen. Het was heerlijk wandelen daar, ook omdat het iets minder warm was intussen.

Het werd tijd om richting Livno te vertrekken want die terugtocht nam ook nog ruim anderhalf uur in beslag. Ramiza een whatsapp bericht gestuurd met de ETA.
Toen we aankwamen was / werd er door Ramiza heerlijk gekookt en hebben we gegeten met zes personen. 

Dinkel en Sabientje (Bosniërs die al jaren in Duitsland werken en wonen) waren aangekomen en Izet en Ramiza hadden voor donderdag een dagtrip naar vier verschillende plaatsen in elkaar gezet. Het klokje van gehoorzaamheid zou dus weer om zes uur slaan. Je zou denken niet echt een tijd om op te staan als je op vakantie bent maar het viel reuze mee.

Ik bedacht mij net, voor publicatie, dat het wellicht handig is om een foto te plaatsen van de hoofdrolspelers in dit blog :-))

                           
                  vlnr: Jolijn, Ramiza, Izet, Dinkel, Anton en Sabientje

Deel III volgt. Ik wens iedereen een fijn weekend!