Ohio

De laatste twee weken van mijn trip stonden gepland in Ohio. Hier keek ik ook erg naar uit, de laatste keer dat Jeffrey en ik elkaar zagen was in 2005. 
Mijn vlucht van Boston naar New York verliep voorspoedig. Bij de douane in NY waande ik mij in het programma Border Security. Ik had zoveel tijd tussen landing en vertrek dat ik even buiten wilde, wat inhoud dat je weer door Security moet maar dat had ik er wel voor over. De komijnekaas gaf echter een alarm waarop een uitgebreide drugtest en additionele pad down volgde. De vrouwelijke beambte vertelde mij: ik moet ook uw vrouwelijk delen aanraken maar dat doe ik met de achterkant van mijn handen. Ik keek verbaasd en merkte op: je moet er toch aanzitten nietwaar, maakt het iets uit dan met welk deel van je handen je het doet? Ook vroeg ze nog of ik 'a private room' wilde of daar blijven. Ik antwoordde gevat dat dit afhing van wat ze van plan was. Ze kon er om lachen.De mannelijke officer was ook heel vriendelijk, hij begreep dat ik het wel amusant vond. De kaas bleef echter een alarm afgeven. Ik vroeg, nadat de man zei pakt u de spullen maar weer in, die kaas ben ik zeker kwijt? What? ehhh nee hoor, pak maar in. NOU JA! Blij mee maar waar was die uitgebreide controle dan goed voor? Only TSA denk ik dan maar.

Om 19.30 uur landde mijn vliegtuig in Columbus OH en ik vroeg me af terwijl ik naar de security liep of ik Jeffrey weer om moest laten roepen (zoals in 2005) of dat hij bij de juiste gate zou staan. Dit laatste was het geval en toen we elkaar zagen vielen 11 jaar weg... alsof we elkaar gisteren nog hadden gezien. (we spreken elkaar uiteraard wel een keer of 3 per maand telefonisch maar dat is toch anders)
Mijn koffer gehaald en op naar Springfield, een klein uurtje rijden. Onderweg viel ons een prachtige zonsondergang ten deel.

De eerste week moest Jeffrey werken en ik ging vooral met Dad en Deena op pad. Voordeel van erg vroeg beginnen, Jeffrey start om 06:00 uur, is dat je ook vroeg klaar bent en nog een lange middag over hebt.
Eindelijk werd het vrijdag en kon hij een klap op de wekker geven die voorlopig 8 dagen niet meer ingeschakeld hoefde te worden.
Maandag 3 en dinsdag 4 oktober stond er een tweedaagse trip gepland naar Amish Country samen met zus Deena.
Wat heb ik dat als mooi ervaren, iets wat ik nog niet eerder had beleefd.
Het is het beste als je de FOTO'S bekijkt al dekken die zelfs de lading niet.

Deena had een kamer in een lodge gehuurd in Mohikan State Park. Daar wil ik graag nog eens naar terug en dan een dag of 3. Prachtig! De volgende dag stond The Reformatory (de gevangenis waar de film Shawshank Redemption is opgenomen) op het programma maar dat was al gesloten voor het seizoen. Ik had in de Lodge een folder gezien van een Bird Sactuary in de omgeving en gevraagd of men zin had hier naartoe te gaan, ik ben een grote vogel liefhebber. Geen probleem. AHHH!!! Er was een Bald Eagle... de eerste die ik met eigen ogen mocht aanschouwen ook al was het dan achter gaas. Hij was onder een auto gekomen en kan nooit meer vrij vliegen, dus is het fijn dat er een plek is waar ze worden opgevangen.

In de middag weer richting Springfield en de dagen erna hebben Jeffrey en ik veel gewandeld in diverse natuurreservaten in de omgeving.
Heerlijk genieten van dieren die ik hier niet zie zoals: Turkey Vultures, Wasberen, Chipmunks en samen oeverloze gesprekken voeren.

Hier vind je een fotografisch overzicht van bijna alle belevenissen in OH

En tja... dan wordt het 9 oktober, na twee fantastische weken die omvlogen, is het tijd om weer richting Nederland te gaan. Iedereen kwam op zondagochtend koffiedrinken om me gedag te zeggen.
Deena in tranen zeggende: ik wilde dat je kon blijven... Dad die me beetpakte en de grootste knuffel en pakkerd ooit gaf en zei: ik zal je zo verschrikkelijk missen Missy.... Dit ontroerde me erg. Beter zo natuurlijk dan wanneer men denkt: zo ! die is weg :-)

Mijn vlucht route was Columbus/ Chicago/ Heathrow/ Amsterdam. Het verblijf aan de gate en vertrek in Chicago was ronduit SPOOKY! Overal politie aan de gate, alle boarding passen die men van een andere airliner had gekregen of thuis uitgeprint werden ter plekke vervangen en voor je het vliegtuig in kon werd er door twee mensen naar je paspoort geleken. Ik voelde aan mijn water dat er iets niet pluis was en ja hoor... tussen 4 agenten werd een man van middelbare leeftijd uit India of omstreken dwingend en overtuigend afgevoerd voor hij het vliegtuig kon betreden. Wat hij uitgevroten had of van plan was weet ik niet. Jeffrey drukte me op het hart mijn gezonde verstand te gebruiken en oplettend te zijn. I did just that!

Na een lange reis landde ik uiteindelijk maandag 10 oktober op Schiphol, alweer een vakantie ten einde.
Dat deze reis een bijzonder vervolg zou krijgen besefte ik toen nog niet helemaal maar is inmiddels meer dan tot mij doorgedrongen. 
Hierover een volgende keer meer, mijn vliegtuig vertrekt op 9 november richting Dayton Ohio.
TOT BLOGS!