13 tot en met 18 september 2016

Kom dacht ik dinsdagochtend 13 september, nu ik er toch ben ga ik maar lekker ontbijten bij Sheri's Place. Dus hop in de SUV gesprongen en op naar Fall River.
Ik bestelde een heerlijke omelet met groenten en kaas. NATUURLIJK krijg je er home fries, gebakken aardappelen, bij maar die laat ik meestal letterlijk links liggen. Met Renee afgestemd dat ze om 14.00 uur in Somerset zou zijn om vervolgens samen naar Logan International Airport te rijden om Mr. the White op te halen. Zo gezegd zo gedaan. Ik had Rene laten weten dat hij waarschijnlijk, afhankelijk van het verkeer, even zou moeten wachten maar we zouden hem zeker vinden in de aankomsthal. Het verkeer was geen enkel probleem dus we liepen om 15.15 uur de hal binnen. Speuren op alle stoeltjes en bankjes maar ik zag hem niet. Kom zei Mrs. Franco Jr. misschien  vinden we hem bij Dunkin Donuts. En ja hoor... daar stond hij met een grote beker cappuccino in de hand. De reis was hem goed bevallen met Lufthansa alleen op Schiphol was men wat verward over de gereserveerde raamplaats maar aan boord kwam alles in orde.

Thuis aangekomen de overige potten Calve pindakaas,komijnenkaas voor Ohio en mijn Nicer Dicer uit de koffer gehaald alsook als de ' Delfts blauwe'  vazen. AI! Dat was niet helemaal in 1 stuk overgekomen, 1 vaas was aan de bovenrand gebroken maar niets dat super glue niet kan verhelpen. Ik had afgesproken met Tim en Renee dat ik zou koken dus dat men zo aan kon schuiven. De avond ervoor hadden Tom en moi nog Minestronesoep gekookt, dat wil zeggen ik kookte (niet van woede) en Tom sneed voor mij alle groenten aangezien ik mijn snijapparaat nog niet had en de soep het lekkerst is als het een nachtje heeft gestaan. Verder had ik gehaktballen en gemarineerde garnalen, die ik wok, gemaakt. Er waren GEEN leftovers, alles was op. Na heerlijk bijgepraat te hebben was het tijd voor de Franco Fam Jr. om richting huis te gaan, het klokje van gehoorzaamheid slaat daar om 5 uur en Rene was ook wel klaar voor een paar uur slaap na een lange reisdag. Hij verheugde zich al op het ontbijt van de volgende dag.

                          
Home fries, 2 eieren (aan 2 kanten gebakken) en 3 worstjes

Woensdagochtend 14 september na het ontbijt eerst Auntie Mae een bezoekje gebracht en gekeken hoe het met haar ging. Toen ze hoorde dat we nog inkopen moesten doen voor het verjaardagsdiner van Tom de volgende dag raadde ze ons aan naar Priceright te gaan, een soort van Nederlandse Liddl met dien verstande dat ze hier ook merkartikelen verkopen iets wat Liddl niet doet. De varkenshazen die ik daar aantrof voor de saté van de volgende dag waren van excellente kwaliteit. Thuis gekomen het vlees gesneden en gemarineerd en de rest van de middag heerlijk aan het zwembad gezeten, Rene had uiteraard tijd nodig om te acclimatiseren. 's Avonds waren we uitgenodigd bij Denize en Steve, de ouders van Renee, om te komen eten dus op naar Fall River. Heerlijk meatloaf, scallop potatoes en gewone gegeten met groenten en als toetje chocoladetaart met ijs (waarvoor ik gelukkig mocht bedanken). Kara was erg blij me weer te zien, het was per slot van rekening 2 jaar geleden. Tegen 22.00 uur was ik weer thuis.

Donderdag 15 september eerst maar brunchen had Mr. de White bedacht dus wederom naar Sherri's Place in Fall River.

                          
Geroosterd brood, 1 pancake, 1 worst, 1 ei en home fries. Ik hoef niets meer tot vanavond zuchtte hij en ik kon mij er van alles bij voorstellen.
Nadat ik Tom opgehaald had van zijn werk, de Q aangestoken en de saté stokken erop gelegd net als de gemarineerde garnalen. Heerlijke zelfgemaakte salsa erbij en opscheppen maar. Na genoten te hebben van een drankje ben ik lekker op tijd mijn bed ingedoken.

Vrijdag 16 september werden Brian en Sue om 23.30 uur terug verwacht uit Florida en daaraan voorafgaand stond een uitje met Joyce en Ronnie op het programma, ware het niet dat Joyce een bezoek aan de tandarts moest brengen vanwege een ontsteking. Een wortelkanaalbehandeling later stond ze met antibiotica en een zere mond weer buiten en ik besloot het af te blazen (bij hen maakt belofte schuld in pain or not). Eerst maar om je gezondheid denken, we zien volgende week wel of het er nog van komt. Tim belde om te vragen of we zin hadden om het nieuwe appartement te bekijken en bij hen een hapje te eten. Na heerlijke Chinese maaltijd, een uitgebreide tour door het appartement binnen en buiten en de Harley Davidson van Tim even onder mijn billen te hebben gehad op naar huis want ik wilde klaar zijn als Brian en Sue thuis kwamen.

                   
Het werd uiteindelijk middernacht voor Brian en Sue bepakt en bezakt, ik zweer ze nemen voor 9 dagen Disney meer bagage mee dan ik voor 6 weken naar de VS, thuis kwamen. Ik lag in een deuk toen we de 4 koffers en 2 stuks handbagage uit de auto haalden. Ze vertelden over hun vakantie en voordat dat we naar bed gingen was het een uur of twee.

Zaterdagochtend sliepen de Franco's lekker uit en Rene en ik verlieten zachtjes het pand om.... je raad het al te gaan ontbijten. Toen we terug kwamen waren beiden wakker, aangekleed en klaar om enige items die niet gebruikt waren in diverse winkels te gaan retourneren. Nu was Tom natuurlijk jarig geweest 15 september en Renee zou zondag 18 september verjaren... 30 hele jaren jong.... dus dan is het handig om met z'n allen uit eten te gaan. Opnieuw naar Texas Roadhouse in Dartmouth omdat Mr. the White daar nog nooit geweest was EN omdat iedereen het eten daar lekker vindt. Auntie Mae en beide oma's gingen ook mee. 
                        
VLNR: Tim, Tom, Sue, Brian, Missy, Renee, oma Lucille, Auntie May, oma Claire

Na het diner toen we ' de oudjes'  hadden thuis gebracht zijn Rene en ik met de Franco Families Sr. and Jr. nog een uur gaan bowlen in Somerset. Het was hysterisch leuk.

Zondag 18 september ben ik met Tim, Renee, Denize, Steve en Rene naar
King Richards Faire in Carver geweest, terug naar de Middeleeuwen.
Klik HIER voor de foto's. Het was een heel geslaagd uitje in geweldig gezelschap.

Het weekend zit er weer op, morgen moet elke Amerikaan hier in huis weer aan het werk en ik begin aan mijn laatste week in MA. Ik kan er niet bij hoe snel de tijd gaat. Aankomende week staan er wat afspraken op de agenda die vooral te maken hebben met de bruiloft van aanstaande zondag. De dag waarop Patricia Barlow Mrs. Recupero wordt en ik fotograaf ben voor de dag. SPANNEND!

FIJNE WEEK EN TOT BLOGS