Highlights van de eerste week in Massachusetts.

Doordat de PC het begaf kon ik niet dagelijks mijn blog bijhouden dus hier volgen wat highlights van deze week die vooral gevuld was met bezoeken aan winkelcentra. De komende weken staan er meer interessante dingen op het program zoals Whale watching in Plymoth, een dag naar Salem, Mystic Conneticut, een dag down town Boston', uiteraard de bruiloft en New York. 

ZATERDAG, DAG VAN VERTREK EN AANKOMST:
De week voor mijn vertrek was nogal hectisch en er waren twee doktersbezoeken en een lading medicijnen voor nodig om mij reis klaar te krijgen.
Op Schiphol begon het met een vertraging maar deze was, toen we in Londen arriveerden, al half in gelopen. Op Heathrow mocht ik in de priority line om mijn vlucht te kunnen halen en ik 'vloog' door de douane, hoe heerlijk voor de verandering.
In de Boeing 747 had ik een raamplaats wat inhoudt dat er nog 2 mensen naast je zitten. Lastig als je naar het toilet moet en mensen die mij goed kennen weten dat ik een notoire zeikerd ben.
Vlak voordat de landing werd ingezet maakte ik nogmaals gebruik van het toilet, de jonge man naast mij trok dan zijn knieën op zodat ik erlangs kon en de jongedame aan het gangpad was in een diepe slaap en gelukkig ben ik lenig genoeg om over haar heen te klimmen zonder haar te wekken. Toen ik terug klom in mijn stoel en mijn rechterknie hoog optrok hoorde ik een scheurend geluid en besefte onmiddellijk dat de witte linnen broek die ik droeg een scheur zou vertonen. Eenmaal beland in mijn stoel voelde ik aan mijn achterwerk en ontdekte een reuze scheur in mijn broek. Het is niet anders bedacht ik mij en vergat de scheur al snel.
Aangekomen op Logan International Airport RENDE ik het vliegtuig uit richting douane omdat ik intussen weet dat er vijf of zes Boeings 747 landen uit Europa en de wachttijd op kan lopen tot 3 uur.
Er stond een redelijk lange rij voor me maar er waren maar liefst 6 douane beambten (in plaats 3 zoals op andere trips) dus de rij slonk rap.
Aangekomen bij een chagrijnige vrouwelijke beambte aan het eind van haar shift kreeg ik de standaard vragen toegesnauwd. Wat kom je doen, wat is het doel van je reis, wat is het adres waar je verblijft, wat is je adres en welke woonplaats heb je? Delft bleek het magische woord!
Ze glimlachte van oor tot oor en zei op een zachte lieve toon: oh echt? Ik ben verloofd in Delft en toonde me vol trots haar ring en beschreef de plaats in Delft waar ze ten huwelijk was gevraagd. Ik kende de plek en ik beschreef haar het een en ander en al wat ze zei was ja, ja, inderdaad daar in dat hoekje. Ze wenste me een prettig verblijf toe en zwaaide me na. Nou ja dacht ik, wat Delft al niet teweeg kan brengen.
Bij de bagageband aangekomen lagen daar de koffers van 3 verschillende vluchten. Het duurde niet al te lang voor ik de koffer die ik mee had gebracht aan zag komen en ik hees deze van de band. Toen ik het ding voort wilde duwen dacht ik: crap ze hebben een wiel gesloopt en er zat voor mij niets anders op dan het zware ding achter mij aan te trekken.
Eenmaal door de schuifdeuren in de centrale hal is het een jaarlijks ritueel. Knuffels en kusjes en op naar de Dunkin Donuts kraam om mijn eerst Medium Cappuccino with whole milk, extra sugar en een straw te kopen. Terwijl ik in de rij stond strekte en boog ik mijn benen na zolang te hebben gezeten. Ik hoorde Sue sissen: MISSY!! MISSY!! en keek om. Sue maakte een gebaar naar haar achterkant en vol schaamte ontdekte ik dat ik het halve vliegveld 'moonde'. Door de scheur in mijn broek en mijn boxershort welke omhoog gekropen was hing er een stukje bil in het luchtledige. Zodra ik de koffie had was ik ook buiten ervoor zorgend dat mijn rugzak ter hoogte van de gescheurde broek hing.
Thuis gekomen riep Brian om zijn pindakaas en vol goede moed begon ik aan het uitpakken van de koffer. Eerst de voorflap maar waar alle pakjes en doosjes inzaten. Tot mijn ontzetting vond ik niet wat ik had ingepakt maar wat opgerold ondergoed en een paar reusachtige slippers. Binnen 2 seconden kwam ik tot het besef dat ik de verkeerde koffer van de band had gepakt. Voor het eerst geen lintjes eraan en zie het resultaat.
Direct British Airways gebeld en ja hoor, mijn koffer stond daar en de volgende dag kon ik het afhalen in Boston tussen 5.15 en 8.00 uur. Uiteraard ook Virgin Atlantic gebeld om te melden dat ik een koffer had die mij niet toebehoorde, ik weet hoe frustrerend het is als je bagage er niet is. Ze waren me dankbaar dat ik de koffer de volgende ochtend zou afleveren in Boston.
Oh joy ik had gelukkig wel schoon ondergoed in de handbagage, een PJ kon ik van Brian lenen maar ik moest weer met dezelfde gescheurde broek over het vliegveld lopen. Na maar 1 uurtje slaap Brian en Sue gewekt, heen en weer naar Boston en de vakantie kon beginnen.

ZONDAG:
Door de vroege start lagen Brian en Sue na het middaguur verdiend in hun reclyners te maffen.
Het weer was prachtig en ook al schreeuwde mijn lichaam om slaap, wilde ik dit niet omdat de biologische klok dan op de Nederlandse tijdzone blijft staan. Op naar de supermarkt om de dingen te kopen die ik nodig had voor 2 avondjes koken.
Tim en Renee kwamen om mij te begroeten en we hebben lekker zitten klessebessen over van alles en nog iets maar vooral over de aanstaande bruiloft. Aangezien ik kan praten en breien tegelijkertijd sneed ik intussen de aangeschafte groenten voor de salsa en de Minestrone soep en draaide de gehaktballetjes. Het a.s. bruidspaar was uitgenodigd voor een clamboil party en vertrokken na een uur. Ik zette de gemaakte salsa in de koelkast en de soep was intussen ook klaar. Een poosje van de zon genoten aan de rand van het zwembad en  na een lichte maaltijd was het (eindelijk) 19.30 uur en kon ik met een gerust hart naar bed. Ik heb geslapen tot de volgende ochtend 08.00 uur.

MAANDAG:
Renee, de aanstaande bruid, heeft haar vrije dag op maandag en dus ze kwam ze me om 10.00 uur ophalen vergezeld door Kara haar nichtje. Kara (5 jaar bijna) was blij om mij weer te zien en vertelde honderduit over haar nieuwe broertje, school en haar logeerpartij bij oom Tim en auntie Ney. Op naar Dunkin Donuts voor koffie en daarna een wandeling naar Battle Ship Cove. In de middag hadden we een hele bijzondere afspraak waar ik geen mededelingen over kan doen. Nadat we dat achter de rug hadden hebben we Kara naar haar mama gebracht waardoor ik de kans had met de twee weken jonge Theodore te knuffelen. Er is niets heerlijker dan een pasgeboren baby.  Na een uurtje knuffelen was het tijd om te gaan en het nieuwe appartement van Tim en Renee te bewonderen. 
Renee moest naar de sportschool voor haar bootkamp, ja je gaat trouwen en je moet wat, dus bracht ze mij thuis alwaar ik heerlijke biefstuk op de barbecue bereidde. Die steak (zo anders dan in Nederland) kocht ik zondag in de slagerij waar jongste zoon Tom werkt tegen een spotprijsje. Sperziebonen erbij, Hollandse jus en een gepofte aardappel en we hebben heerlijk gegeten.

DINSDAG:
Dinsdag kwam Patricia me ophalen om naar Horseneck Beach te gaan. Ik vind het heerlijk aan het strand en vooral aan de Atlantische oceaan. We hebben onze strandstoeltjes in het zand geparkeerd en bijgepraat. Mei, toen ze bij ons logeerde, leek alweer zo lang geleden. Langer dan drie uurtjes hield mijn huid het, ondanks factor 50, niet uit dus richting Subway voor lunch.  Het was heerlijk weer en dan is het geen straf om in de middag onder de parasol aan het zwembad te liggen. Patricia vertelde dat ze een smartphone aan wilde schaffen en vroeg of ik haar daarmee wilde helpen. We maakten een afspraak om donderdag, als we terug kwamen van het strand, naar de T-mobile winkel te gaan. Voor je het weet is de dag om. 

WOENSDAG:
De pc wilde niet meer opstarten, was zo dood als een dodo en wie kan zonder computer tegenwoordig? Op naar diverse winkels om te kijken wat er zoal te koop was voor weinig want het zijn dure maanden hier. De aanstaande bruiloft (wat in mijn beleving zo anders wordt geregeld dan bij ons in Nederland), plus dat men hier al begint met de kerstinkopen dus op een kapotte pc zit je dan niet echt te wachten. Van de ene winkel naar de andere en prijs - kwaliteit vergelijken. Winkelen is niet echt mijn ding maar oké. Patricia kwam 's middags en we hebben lekker aan het zwembad gezeten en besloten samen met Brian en Sue naar Providence te gaan. Wat rondlopen en lekker uit eten. 

DONDERDAG:
Op naar het strand en we waren vol verwachting want door de orkaan Christof werden er hoge golven voorspeld. Zodra we aankwamen bij het strand werden we al opgewacht door life-guards die vertelden dat het verboden was om verder in zee te gaan dan kniehoogte.
Ik heb nog nooit de Atlantic ZO in beweging gezien het was prachtig. Ik maakte met mijn telefoon een video maar dat schetst niet echt een beeld van hoe het werkelijk was.
Wij het water in en uiteraard luister je naar de regels die zijn opgelegd maar er zijn natuurlijk altijd en overal malloten die niet luisteren. De volop aanwezige life- guards hadden het dus druk met hun fluitjes, waaien met armen en op de jetski mensen vermanen terug te gaan richting strand. Het zonnetje was scherp dus tegen 12 uur de spullen opgepakt, ons afgespoeld en aangekleed en op naar de T-mobile winkel. De bundel was zo afgesloten en gewapend met haar S4 verlieten Patricia en ik de winkel.

Vrijdag:
Weinig bijzonders gedaan dus de  vrijdag is snel beschreven. (het valt niet mee een hele week in een keer te bloggen, je vergeet van alles. Alzheimer Light?)

Zaterdag:
De knoop moest worden doorgehakt inzake de pc dus opnieuw naar de winkel. Men doet hier aan prijs matching. Als je eenzelfde apparaat ergens anders goedkoper ziet, het moet uiteraard wel exact hetzelfde zijn, verkoopt men het je voor die prijs. Online had Brian dezelfde machine gezien dus wie niet waagt wie niet wint en hij ging met de vraag naar de verkoper. Ik wandelde de tablet en laptop sectie in want ik had voor vertrek al gekeken naar een tablet maar dat is eigenlijk niet wat ik prettig vindt. Ik heb toetsen onder mijn vingers nodig om fatsoenlijk te typen en een ietwat groter scherm. Een laptop vind ik te zwaar om mee rond te zeulen en de mini laptops vond ik erg prijzig. Echter, bij Best Buy zag ik een Acer mini laptop voor een ongelooflijk lage prijs en natuurlijk maakt de dollar het ten opzichte van de Euro nog aantrekkelijker. Ik keek naar de specs en het was niets minder of meer dan wat ik nodig heb op reis. Ruim voldoende om iets met foto's te doen, te mailen, bloggen en surfen op het Internet.
Ik besloot ter plekke dat ik het wilde kopen en zo gezegd zo gedaan. Prijs matchen met een online bedrijf doet Best Buy niet dus er moest iets anders worden uitgevogeld thuis.
Erg happy liep ik de winkel uit in het bezit van een laptop, een draadloze muis en een hoes om het in te vervoeren. Zo heerlijk compact dat het in mijn rugtas past. Thuis aangekomen hebben we eerst gegeten en daarna ben ik mijn nieuwe toy gaan installeren. Mijn verbazing was groot toen ik mij aanmeldde op de laptop Windows 8.1 vroeg: wil je dezelfde lay-out als je andere werkstation? (mijn nieuwe pc thuis) Uiteraard dat scheelt weer een hoop werk.
Ik was moe echter en ben op tijd mijn bedje ingekropen en geslapen als een os.

Zondag:
Na veel online gezoek was er eindelijk een pc gevonden die aan alle eisen voldeed en binnen het budget was. Wrentham outlet store stond op het programma en om 9.15 uur zaten we in de auto. Later wil je niet vertrekken in een holiday weekend (Labor day maandag) want je kunt dan over de koppen lopen en een parkeerplaats is ver te zoeken. Een ieder vond wat hij /zij nodig had en meer. Bij de Vera Bradley store vond ik een nog mooiere case voor mijn laptop en aangezien ik weet dat ik de andere kan retourneren heb ik die maar aangeschaft. In Nederland is er geen Vera Bradley store alleen in Engeland. Het is prachtig spul en je kunt het wassen dus reuze handig. Daarna naar een van mijn favoriete restaurants Cracker Barrel voor lunch. Je kunt er de hele dag ontbijten, dat menu stopt niet na 11.00 uur, lunchen en dineren.
De hashbrowns die ze daar serveren vind ik toch zo lekker, daar kan geen ander restaurant (dat ik ken) aan tippen. Nadat we voldaan het restaurant verlieten gingen we richting Marshalls alwaar een Best Buy zit om eindelijk die verdraaide pc aan te gaan schaffen. Wat een hoofdpijn dossier!
Terwijl de zaken werden afgehandeld liep in de laptop afdeling in om te kijken of mijn nieuwe toy ook hier op de plank stond en ja hoor. Ik keek nog eens en zag dat het ding in de uitverkoop was $21 goedkoper. Ik met mijn bon naar Customer Service en ik kreeg keurig mijn 21$ terug.
Standaard procedure hier. Koop je iets en binnen 15 dagen gooien ze het in de uitverkoop dan krijg je op vertoon van de bon het verschil uitbetaald. Werelds toch?
Bij thuiskomst een lekker glas wijn genuttigd in de zon en wat verkoeling gezocht in het zwembad. Eindelijk kon ik met mijn blog beginnen en de foto's uploaden.
Morgen is het een feestdag en is iedereen althans in dit huishouden nog vrij. Dinsdag begint voor hen de normale werkweek weer en ik ga verder met vakantie vieren. I like it!
De foto's van week 1, niets spectaculairs nog, vind je als je op onderstaande link klikt.
http://www.mijnalbum.nl/Album=MUBC4RZE