Kattige herinneringen en de beste wensen!

Op 19 december 2018 kwam er een witte kat de garage inrennen en is niet meer weg gegaan, hij is intussen beter bekend als Kismet. Hij heeft er 2 weken na aankomst over verteld hoe het allemaal zo kwam, voor hen die dit nog niet gelezen hebben:

Kismet's verhaal.
Hoe ik op straat ben beland en waar vandaan, weet ik niet meer. Wat ik wel weet, is dat ik verdwaald ben en honger heb, ik weet niet eens zeker hoeveel tijd ik op straat doorbreng. Grote luidruchtige dingen (ik weet nu dat het auto's zijn) scheurden de hele tijd langs me heen en ze maakten me bang. Op 18 december liep ik een andere straat in en zag een huis waar mensen stonden naast die luidruchtige enge dingen maar deze waren en stonden stil. Ik greep mijn kans en RENDE naar die plek. De dame begon op zachte toon tegen me te praten en het voelde veilig, dus liep ik naar haar toe. MAN was ik blij om iemand te zien en ze waren aardig, ze aaien mij en zo. Op een gegeven moment, na een half uur of zo, werd ik opgepakt en droeg ze me een huis binnen. Een deur van een groot wit ding, wat koud aanvoelde, ging open en ik hoorde een geluid en er kwam ​​lekkere ham uit. Ik had zo'n honger ... het was binnen een paar seconden weg. De dame verliet het huis en toen ze terugkwam had ze mijn soort eten: kattenvoer! Ik at, at nog wat en dronk water tot mijn buik dik en rond was. Hé, ze hadden zelfs een kattenbak voor me, het was een rare en het rook naar hond. Vrouwtje zei: morgen koop ik een goeie, dit moet voorlopig dus ik heb hem gebruikt. Hé, zolang ik een plek heb om zaken te doen, vind ik dat prima.

Ik liep naar de dame toe en bedankte haar door mijn gezicht tegen haar been te wrijven en sprong op haar schoot. Ze kuste me deze keer zelfs ... WOW! 😍 Ik dacht dat als de dame aardig is zou de meneer dat dan ook zijn? Maar eens proberen en ja hoor, hij aaide en sprak tegen me. Hij stelde me allerlei vragen waar ik geen antwoord op had ... Ik weet het niet, ik ben maar een kat. Hij ging zelfs op de grond liggen en speelde met mij.

Ze gaven me een naam, het heeft iets te maken met de wil van de kosmos of zoiets, ik denk dat het betekent dat ze op een kat wachtten en hier kwam ik. Leuk je te ontmoeten, mijn naam is Kismet.

Ik werd steeds nieuwsgieriger naar deze plek en wilde weten wat er hier allemaal te doen was.
Ik liep een kamer binnen en oh .. daar stond een boom🎄😲.
Um ... een boom IN een huis? Ik dacht dat bomen buiten horen om in te klimmen en deze zag er ook raar uit. Er zaten allerlei glimmende dingen in die zo gaaf waren om mee te spelen, maar ... het vrouwtje vertelde me dat ik dat niet mocht doen en ze tikte me zachtjes op mijn pootjes. Dus ik dwaalde door de rest van het huis, er was zoveel te ontdekken in allerlei kamers. Een waarvan ik dacht dat die de coolste was. Het vrouwtje drukt op een knop van een raar wit ding en ik hoor water maar als ik er mijn pootjes op leg, verdwijnt het. Ze noemen het een toilet.

Later die avond hoorde ik veel water dus rende ik weer de badkamer in WAT ?? 😲 is dat!
Dit keer kwam het water uit de muur en het vrouwtje stond daar en werd helemaal nat. Ik moest dit maar van dichtbij bekijken dacht ik, dus ik sprong in die witte kuip en oh, het warme water op mijn lichaam voelde zo goed, ik voelde mijn spieren ontspannen na zoveel wandelen. Toen we klaar waren, pakte het vrouwtje een groot wit pluizig ding, een handdoek, en wreef me droog. Ik werd zo slaperig en zocht een plek om in slaap te vallen. De baasjes gingen een kamer binnen en gingen op een grote hoge kist liggen. Ik sprong er ook op, maar dat was niet de bedoeling zeiden ze, geen katten in het bed,  dus ik  zocht mijn eigen slaapplaats. Die boom zag er veilig uit, dus ik kroop eronder en sliep een nacht gevuld met 1000 dromen.
De volgende ochtend stonden de baasjes op en begonnen mijn naam te roepen. Ik rekte me uit en geeuwde en dacht: jullie weten toch wel dat het pas 4.30 uur is? De baas ging weg, dus vrouwtje en ik bleven achter. Ze ging in een grote gevaarlijke rode stoel zitten met haar voeten op de poef en ik dacht niet twee keer na en sprong op haar schoot ... ging liggen en zoog op haar fleece vest terwijl ze mijn vacht streelde. Ik sliep wat meer omdat ik erg moe was en deze plek heeft goede vibes man!

Ik leer de regels van het huis, ik mag in elke kamer maar niet op tafels, het aanrecht en op het bed. Nou, dat vind ik allemaal prima, want mijn favoriete slaapplaats is in de grote blauwe recliner en het bed beneden in de kelder. Ze kochten speeltjes voor me, bijvoorbeeld een muis die piept als ik met hem speel, maar dat verdraaide ding heeft roze veren. Ik ben niet bekend met dat soort beestjes, maar het zijn zeker goede speelkameraden. 
Vrouwtje heeft mijn foto's op internet geplaatst, ze doet wat ze kan om mijn oorspronkelijke eigenaar te vinden.
Ik weet niet op hoeveel Facebook-sites mijn foto staat, ik denk dat ik een wereldberoemde kat ben in Springfield en omstreken, maar aan de andere kant ben ik nogal een model, vind je niet? PURR PURR 🐱‍💻

De B's (baasjes) vertellen me steeds dat ze hopen dat niemand me komt opeisen omdat ze veel van me houden MAAR .. mocht er iemand binnen korte tijd komen en ik herken ze als mijn originele B's dan zullen ze me laten gaan want dat is het juiste om te doen.

Als iemand niet vrij snel komt om me op te halen, vertelden de B's me dat ik na nieuwjaar (wat dat ook mag zijn) naar een dokter moet die me een chip zal geven, dus als ik weer verdwaal, zullen mensen weten waar ik thuishoor.
Ze hebben het er ook over om me te laten repareren? 🐱 Ik ben niet kapot, dus ik weet niet zeker wat dat betekent. Nadat de dokter alles heeft opgelost, en ik ben genezen, mag ik naar buiten en ronddwalen in de grote achtertuin en natuurlijk later, als ik moedig genoeg ben, ook de buurt in maar ik moet geduld hebben werd mij verteld.
Nou, ik hoop dat je mijn verhaal leuk vond, tot de volgende keer!
Kismet en de B's

Na twee jaar is er veel veranderd, voor Kismet en voor ons. Hij is een echte buiten kat, komt binnen om te eten en te slapen en knuffelen is er helaas voor mij niet meer bij. In de vroege ochtend wanneer de baas zijn velours ochtendjas draagt wil Kismet nog wel eens 3 minuten bij hem op schoot springen maar dat is het dan ook wel. Hij is reuze gezond, netjes op gewicht gebleven na zijn 'reparatie'. We zijn reuze blij met Kismet, de baas die NIET van katten hield is een echte wooz! Ik moet toch even kijken waar mijn kind is zegt hij wanneer het sneeuwt, regent, hagelt, dondert of bliksemt. 😜

Tot slot:
Het zullen totaal andere feestdagen zijn dan andere jaren in verband met het Corona virus. In de Verenigde Staten is het een tranendal en het wordt nog veel erger helaas. Hier luisteren heel veel mensen niet en zijn met Thanksgiving toch bij elkaar gekropen met de verschrikkelijke uitkomst dat we nu 3025 doden per dag hebben en dit getal gaat nog verder oplopen want met de kerstdagen gaan veel mensen toch weer precies hetzelfde doen helaas. Als zorgverleners werken we ons hier de tandjes maar ook wij raken uitgeput en de ziekenhuizen zijn overvol. Er zijn momenteel veel zwerfdieren, katten en honden, mensen dumpen ze op straat omdat ze o.a. geen geld meer hebben voor voedsel, voor henzelf en de dieren. Onacceptabel maar het gebeurt. Wij doen ons best een steentje bij te dragen aan dier en mens want de armoede is groot. Dat er ook hele mooie dingen gebeuren bleek toen er een post geplaatst werd dat er op een parkeerplaats van een verlaten supermarkt een auto stond met een zeil erover waarin een jong koppel verbleef, dakloos geraakt door Covid, met ACHT katten. Half Springfield ging eten brengen en inmiddels is het jonge koppel verkast.  Verenigd staan we, verdeeld vallen we!

Dank dat ik gezellig lid van deze groep mag blijven ook al kan ik niet mee zoeken, fysiek helpen maar meedenken altijd.
Ik wens alle leden en hun kattenkinderen fijne feestdagen ook al zullen ze anders, stiller zijn.  

                                          Zoals er een spreken is dat stil maakt, zo is er een stilte die spreekt.

                                          Ik wens je Vrede, Hoop en Liefde. Vandaag, Morgen en altijd❣