Een gillende keukenmeid

Huishoudelijke mededelingen
De titel van het blog is waar, in de afgelopen twee weken had ik af en toe de neiging te gaan gillen. 
Het plan was om de keuken, de armzaligste ruimte in het huis, in het voorjaar aan te pakken gezien de grootte van de klus, van plafond tot en met vloer. Op een zonnige namiddag zei ik: die rail  op de (vreselijk ouderwetse eiken) keuken zo zat te zijn en voor dat ik het wist klom Jeffrey op the step ladder en was het gesloopt.



Nu je toch begonnen bent zei ik lachend tegen Jeffrey kan ik net zo goed verder gaan. De ruimte schreeuwt om een opknapbeurt. Als jij na al het schilderen, schoonmaken en herinrichten wat je gedaan hebt nog fut hebt antwoordde Jeff, knock yourself out. Alrighty then, eerst maar op stap voor een andere vloer want dat tapijt had de beste tijd gehad. Het stamde nog uit de tijd van de vorige bewoners (85+, zij hadden overal tapijt) We zagen een vloer die ons beiden aansprak dus die hebben we aangeschaft.

Op dag 1 heb ik het plafond onder handen genomen want door de dampen van de vaatwasser hingen de flarden eraan. Ik zag erg op tegen die klus want zo'n handige Harriet ben ik nu ook weer niet.
Schuren, afnemen met ammonia, vullen en schilderen en ik was blij met het resultaat. Strak in de lak, ik kan meer dan ik dacht.

  

Op dag 2 de wanden, van paars blauw naar off white zal wat zijn, een laag of 2 dacht ik en dat klopte. Eerst maar weer met ammonia aan de gang want alles was moddervet. De verf vloog erop, het is sneldrogend dus voor Jeffrey 's middags thuis kwam was de keuken licht van kleur. (ik begin 's ochtends om 6:00 AM)

  
  

Dag 3 stond in het teken van het halletje bij de keukendeur. Toen ik de plywood kastdeur schuurde en afnam leek ik wel een smurf, wat baalde ik van die blauwe bende. Ook hier de wanden en het plafond afgenomen en waar nodig geschuurd en in de verf gezet. Voor de kastdeur hadden we een grijze kleur uitgezocht, de keukenkastjes zullen ook die kleur worden maar dat is echt een lente klus, het is in de sunroom simpelweg te koud nu om te werken. Op dag 4 kon ik de kastdeur aflakken.

  

De vloer had wat voeten in aarde. Allereerst was het tapijt er bijna niet uit te krijgen, het zat helemaal gelijmd. Dit was een klus die mijn kracht te boven ging dus moest Jeff aan de bak. Nadat het betere ruk en trekwerk was gedaan was het aan mij om de vastgeplakte stukken los te weken en af te krabben. Uiteindelijk na een volle week ligt de nieuwe vloer er in. De base boards zijn gebeitst en gelakt en worden 'as we speak' tegen de muur genageld.

Rust en onrust.
Uiteraard nam ik mijn 'rustmomenten' maar deze ontaarden vaak in momenten om onrustig van te worden. In het nieuws hebben jullie vast meegekregen dat er nogal wat te doen was rondom de verkiezingen in Alabama. Een aantal mensen, waaronder Trump die de mensen aanmoedigde op Roy Moore te stemmen, hadden liever Moore in de senaat wiens reputatie ronduit twijfelachtig is dan een democraat. Los van de beschuldigingen omtrent seksueel misbruik is het een man die al twee maal uit een ambt is gezet, in 2003 als opperrechter omdat hij weigerde een monument ter ere aan de 10 geboden te laten verwijderen uit het gerechtsgebouw (schending scheiding kerk en staat) en in 2013 opnieuw omdat hij ambtenaren instrueerde geen homohuwelijken te sluiten. In mijn ogen is het een christelijk fundamentalistische gek, een gevaar voor de democratie. De Republikeinen zaten ook danig met de situatie in de maag maar de draaikonterij die je vervolgens ziet zorgde ervoor dat ik met regelmaat vroeg: mag ik een teiltje?
De senaat zetel ging gelukkig naar Doug Jones en voor het eerst in 25 jaar wordt Alabama in de senaat door een democraat vertegenwoordigd. Of het een Democraat of Republikein is zal me dan worst zijn, het moet echter een mens zijn die het beste met de Amerikaanse bevolking voor heeft en van onbesproken gedrag is in een tijd waarin fakenews, alternative facts, graaierij en zelfverrijking het nieuwe normaal is. De geruchten die gaan dat Trump Mueller, die onderzoek doet naar onder andere inmenging Rusland en het (dis)functioneren van de regering,  worden sterker. Hopelijk komt het spreekwoord: hoogmoed komt voor de val uit en zijn de dagen van de levensgevaarlijk onberekenbare man die hier de scepter zwaait geteld.

Dan heeft gisteren de FCC (Federal Communications Commission) een wet aangenomen, die geen consument wil maar er zit veel geld achter, waarin de providers alle macht en zeggenschap over de digitale snelweg krijgen. Je persoonsgegevens en de sites die je bezoekt worden verkocht aan de hoogste bieder die jou vervolgens advertenties laat zien op basis van je surfgedrag. Verder kunnen providers je 'dwingen' sites te bezoeken die van hen zijn door gelijkwaardige sites traag of onbeschikbaar te maken. Ik denk er sterk over een VPN te installeren op de router en het zodoende omzeilen. Ik heb niets te verbergen maar vindt het ronduit onbehoorlijk. 

Visumnieuws
Onze status is helaas nog steeds ongewijzigd, men is bij de USCIS bezig met de K1 aanvragen ingediend in mei. Het kan dus nog even duren aangezien wij de papieren 26 augustus indienden en dat is af en toe frustrerend. Ongetwijfeld komt alles op de juiste tijd zoals dit al 17 jaar het geval is. #vertrouwen.

Sinterklaas
Aangezien ik lid ben geworden van de Dutch American Club in Ohio was ik uitgenodigd voor de verjaardag van de Sint op 3 december. Het was voor Jeffrey de eerste gelegenheid een aantal Nederlanders te ontmoeten en kennis te maken met de manier waarop wij Sinterklaas vieren en het proeven  der lekkernijen. Jeffrey was erg gecharmeerd van de gevulde speculaas. De Sint was een Amerikaan hij sprak bijna geen Nederlands. Het merendeel van de kids was tweetalig. UITERAARD mocht ik bij Sint op schoot, dat was lang geleden. Ook kregen alle aanwezigen een tas met cadeautjes.

  

Ik  had Esmée verteld dat ik 'ontboden' was bij de Sint en ze reageerde: OH ECHT!!!  HOE KAN DAT NU... hij is toch hier? Ja zei ik, daarom komt hij ook op zondag bij oma in Amerika, dan kan hij maandag weer in Nederland aan de slag. Of ze het geloofde laat ik in het midden maar toen ze de foto zag twijfelde ze toch. Ik was via videobellen getuige van hun Sint viering met 2 heuse zwarte Pieten. 

Kerst
En opnieuw wordt het kerst, net als alle voorgaande jaren. Onze tweede kerst samen. Onze boom staat intussen en mijn uit Nederland meegebrachte Advent ster hangt. Ik krijg er veel vragen over want hier zie je ze niet meer. Te midden van alle versierde huizen met de meest uiteenlopende flikkerende kleurige lichten en opblaasfiguren in de tuin, valt de simpele witte ster op. In de kerstboom hangt uiteraard het ornament ter ere van mijn moeder waar Jeffrey mij zo ontroerend mooi mee verraste vorig jaar en dit jaar hebben we er drie in the trees of light laten plaatsen. Een voor mijn vader, een voor Uncle Dale die eind vorig jaar overleed en de laatste voor Aunt Bonny die ons in september ontviel. De laatste 2 ornamenten gaan naar Aunt Karen en zij was zeer ontroerd toen Jeff haar tijdens Thanksgiving vertelde dat de ornamenten haar kant op zouden komen. Ze keek mij aan met betraande ogen en ook ik schoot vol. Half lachend en half huilend zei ik: Ik weet het, hij flikte mij hetzelfde kunstje vorig jaar :-))

Rest mij een ieder fijne, gezegende, zalige kerstdagen toe te wensen in het gezelschap van hen die je lief zijn. Voor 2018 hoop ik dat het een jaar zal zijn gevuld met vooral gezondheid, liefde, licht en (innerlijke) vrede. 

TOT BLOGS!